USA the socialist society

Capitalist society allows the separation of the bearing of these risks from other activities. The workers in the Edsel branch of the Ford Motor Company did not bear the risks of the venture, and when it lost money they did not pay back a portion of their salary. In a socialist society, either one must share in the risks of the enterprise one works in, or everybody shares in the risks of the investment decisions of the central investment managers. There is no way to divert oneself of these risks or to choose to carry some risks but not others, as one can do in a capitalist society (Nozick 1971, 255-256).

Heimurinn er sem sagt ekki kapitalískur í raun heldur sósíalískur. Sumir kalla skipulagið pilsfaldakapitalisma. Eina leiðin til að kapitalistarnir beri í raun áhættuna sjálfir er að afnema samfélagið eins og hægt er. Fólk ber nú áhættuna og blæðir fyrir vitleysuna í gegn um skattana sína. Því ætti að afnema skattkerfið. Bankar eru líka ansi erfitt fyrirbæri ef fólkið í sameiningu á ekki að bera skaðann. Innistæðutryggingar voru “fundnar upp” eftir kreppuna miklu vegna þess að þegar fólkið fattaði að fé bankanna var að hverfa vildi það heldur geyma peningana sína undir kodda. Bankarnir eiga bara peninga svo framarlega sem við “treystum” því að þeir eigi peninga. Ég efast um við fáum fólk til að vilja búa í næturvarðarríkinu. Það langar ekki að búa við miðaldaskipulag. Þess vegna verðum við að sætta okkur við að gróðinn sé í einkaeign og skuldirnar í almannaeign. Gróðinn er ekki bundinn af landamærum, hann ferðast eins og honum sýnist, helst á dularfullar, sólríkar eyjar þar sem hinir dugmiklu eiga afdrep. Skuldirnar eiga aftur á móti örugglega heima í ákveðnu póstnúmeri. Þær eru ekki frjálsar ferða sinna og flytja ekki svo auðveldlega þegar þær hafa einu sinni sest að.

Ummæli

Nafnlaus sagði…
vegna ekki:)

Vinsælar færslur